Dünya Bankası, yolsuzluğu “kamu görevinin özel çıkar sağlamak için kötüye kullanılmasıdır” diye tanımlarken Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı aynı kavramı, “Yolsuzluk, kamu güç, görev ve yetkisinin rüşvet, irtikap, kayırmacılık, sahtekarlık ve zimmet yoluyla özel çıkar elde etmek için kötüye kullanılmasıdır.” diye tanımlamaktadır.

Bu iki tanımın ortak noktası yolsuzluğu kamu görevlisinin işlediği bir suç olarak ele alıyor olmasıdır. Bu durum özel sektörde, yolsuzluğu kamu çalışanlarına ait bir sorun olarak tanımlamaya ve çözümü de gene kamu tarafından beklemeye götüren bir refleks oluşturmuştur; oysa yolsuzluk çok geniş kapsamlı bir toplumsal sorundur.